Koncepcja, inscenizacja, scenografia, kostiumy-Jerzy Michał Murawski

Instalacja ma na celu  przywołanie legendy o Królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu. Miejscem szczególnym tutaj,  jest Avalon, mityczna Kraina Wróżek, miejsce odpoczynku i azylu zmęczonych życiem doczesności, nazywana też Wyspą Jabłoni. W legendach bywa Krainą zatopioną pod falami lub ukrytą wśród mgieł wyspą. To tutaj trwają w uśpieniu bohaterowie mitów arturiańskich. Śpią zaczarowani,  czkając  na powrót legendy, na znak magiczny, który ich obudzi i będą mogli znowu wyłonić się z mgieł zapomnienia.

Główną postacią legendy jest Merlin-Mag.  Przywołuje on prastary mit o Królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu. Merlin, celtycki wieszcz, który żył  w czasach kiedy zasłona pomiędzy światem widzialnym a niewidzialnym, była cienka jak pajęczyna, a świat był pełen, tajemnic. Tam gdzie  Niebo łączyło się z ziemią,  przeprawiano się do krainy umarłych, a było to w czasach kiedy istniały zaświaty. 

„Księgi Szeptów” Jerzego Michała Murawskiego w galerii „TUMULT” w Toruniu. Instalacja w  poewangelickim  kościele zajmująca powierzchnię około 190m² w całości wykonana z tektury i kartonu.  Posługując się metaforą można powiedzieć, że jest to olbrzymie tekturowe pudło z pogrzebaną pamięcią i zapomnianymi śladami. Ewidentnie obraz Zagłady jest tu wyraźnie dominujący, choć autor  nie narzuca się z tematem.  
 Księgi Szeptów są obrazowo-dźwiękowa przestrzenią, teatrem emocji i wzruszeń,  spektaklem bez słów, przestrzenią, która szepce i tworzy obrazy przy pomocy naszej wyobraźni, to obraz w który widz musi wejść i sam  zinterpretować to co zobaczy.  Jest to obszar  który ma  wywoływać  uczucia, emocje, refleksje, to cmentarz naszej  pamięci,  pamięci, która buntuje się przeciwko zapomnieniu. Pamięć lub niepamięć  gra tutaj wielką rolę, jak  i również ślady, które pozostają gdzieś po nas i zmartwychwstają dzięki naszej pamięci.  Chciałem zbudować świat  który  ma „wessać” widza i sprowokować ażeby w ciszy i spokoju słuchał i patrzył i zanurzał się w głębię swojego wnętrza. Można sobie tutaj usiąść  wygodnie na ławeczce  i oddać się kontemplacji,  spróbować  posłuchać w skupieniu głosów i szeptów swojego wnętrza,  posłuchać o czym szepce ziemia  Może przywołuje ona  zapomniane wydarzenia,  głęboko ukryte, czasem niechciane, niewygodne i wstydliwe. Szepcze się o rzeczach, o których nie mówi się głośno, o których często boimy się mówić.

Fotogramy opublikowane w "Menażerii" są oddzielnym dziełem, wykonanym w ramach bardzo dużego projektu „Żywe obrazy pasyjne wg starych mistrzów” zrealizowanego przez Fundację Inicjatyw Społecznych ANRO znajdującą się w Złotorii. Jestem autorem scenografii i kostiumów, jak również inscenizowałem poszczególne stacje do w/w projektu. Inscenizacje zakończyły premiery, które odbyły się w Grabowcu i Brzozówku przy udziale bardzo licznej publiczności. Powstałe fotogramy są bardzo precyzyjnie ustawionymi scenami , każda scena jako „zamrożony” żywy obraz mają oddawać całą maestrię prawdziwych wzorców, jakimi były oryginały starych mistrzów. Są to jednak jak najbardziej autonomiczne dzieła wykonane przeze mnie, nie naśladują one ślepo dawnych mistrzów. Mistrzowie i ich dzieła stanowiły dla mnie wielką i twórczą inspirację. Są to między innymi tacy mistrzowie jak: Caravaggio, Tintoretto, Piero della Francesca, Duccio, Giotto czy Lorenzetti. Była to wspaniała przygoda i wielka przyjemność, bo pracowałem w większości ze starszymi osobami pochłoniętymi pasją uczestniczenia w obrazach. Typy, jakie stworzyli, przerosły moje wszelkie oczekiwania. Postacie Jezusa, Marii, Marii Magdaleny, Judasza, Piotra, Piłata i wielu innych nie miały sobie równych. Z takim oddaniem i poświęceniem dla pracy ma się rzadko do czynienia. Na pewno będzie ekspozycja fotogramów, których powstało bardzo wiele, obecny wybór to zaledwie cząstka tego, co mam zamiar pokazać w najbliższym czasie na wystawie.